تشرفِ سیدِ زیدی مذهب

« پدرم- عطوه- زیدی مذهب بود. ایشان مریض شد و مرضش طوری بود که اطباء از علاج آن عاجز بودند. در ضمن از ما ـ پسران خود ـ به جهت این که شیعه دوازده امامی بودیم آزرده بود.
و مکرر می گفت: من شما را تصدیق نمی کنم و به مذهبتان روی نمی آورم، مگر وقتی که صاحب شما مهدی علیه السلام بیاید و مرا از این مرض نجات دهد.
اتفاقاً شبی در وقت نماز عشاء ما همه یک جا جمع بودیم. ناگهان فریاد پدر را شنیدیم که می گوید: بشتابید.
وقتی با سرعت به نزدش رفتیم، گفت: بدوید و صاحب خود را دریابید، که همین لحظه از پیش من بیرون رفت.
ما هر قدر دویدیم کسی را ندیدیم. برگشتیم و سؤال کردیم: جریان چیست؟ گفت: شخصی به نزد من آمد و گفت: ای عطوه.
گفتم: تو کیستی؟ فرمود:
« من صاحب الزمان و امام پسرانت هستم؛ آمده ام تو را شفا بدهم. »
بعد از آن دست دراز کرد و بر موضع درد کشید و من چون به خود نگاه کردم اثری از آن ناراحتی ندیدم.
بعد از آن سید عطوه علوی مدتهای مدیدی زنده بود و با قوت و توانایی زندگی کرد.»
منبع: شيفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف-برکات حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه الشریف ( حکایات کتاب عبقری الحسان ) )